شیوع شستن دست ها در مدارس کنیا به دلیل عدم دسترسی به آب و صابون و نبود محرک برای شستشوی دست کم است.
آب صابون ساخته شده از پودر شوینده جایگزین ارزانی برای صابون است و تغییر انزجار و هنجارهای اجتماعی می تواند محرک های قدرتمندی برای شستن دست ها باشد، اما اثربخشی آنها در محیط مدرسه ارزیابی نشده است.
در مدارس دولتی کنیا، ما تأثیر مداخله تغییر رفتار تجهیزات را بر نتایج شستشوی دست‌ها ارزیابی کردیم.
ما همچنین عملکرد نمونه‌های اولیه Povu Poa را برای شناسایی پیشرفت‌های طراحی لازم برای استفاده زیاد در تنظیمات سازمانی نظارت کردیم.
این مداخله شامل «Povu Poa»، نوع جدیدی از ایستگاه شستشوی دست با مایع دستشویی لوکس بنفش بود که صابون کف‌کننده و آب شستشو را پخش می‌کرد، همراه با ترویج تغییر رفتار در سطح مدرسه بر اساس انزجار و هنجارهای اجتماعی.
در این کارآزمایی تصادفی خوشه‌ای مرحله‌ای گوه‌ای، 30 مدرسه را به‌طور تصادفی انتخاب کردیم و آنها را به 3 گروه 10 تایی تقسیم کردیم.
پس از جمع‌آوری داده‌های پایه، مداخله را به‌طور متوالی ارائه کردیم (گروه 1: 3-5 هفته پس از شروع، گروه 2: 6-).
8 هفته؛ گروه 3: 19 تا 24 هفته).
ما نتایج [1] در دسترس بودن مواد شستشوی دست در مکان‌های شستشوی دست‌ها را مشاهده کردیم.
2) رفتار شستشوی دست‌ها پس از استفاده از توالت در بین دانش‌آموزان) در ابتدا و در سه دور بعدی مشاهده شد.
ما نتایج را بین مدارسی که مداخله را دریافت کرده بودند و مدارسی که هنوز مداخله را دریافت نکرده بودند، مقایسه کردیم.
نتایج
آب و آب و صابون/آب صابون در 2% از بازدیدهای مدرسه قبل از مداخله و در 42% از بازدیدهای مدرسه بعد از مداخله در دسترس بود.
هیچ کس برای شستن دست ها با آب صابون/صابون مشاهده نشد.
پس از مداخله، شستن دست‌ها را پس از 62 درصد از 383 رویداد استفاده از توالت مشاهده کردیم (PR = 5.96، 95% CI = 3.02، 11.76) و شستشوی دست با آب صابون/صابون پس از 26 درصد از رویدادها (PR غیر قابل محاسبه).
درپوش‌های کف‌ساز صابون در 31 درصد از تمام مشاهدات ترک خورده بود، اما معمولاً هنوز کارایی داشتند.
نتیجه گیری
مداخله ترکیبی تجهیزات و رفتار ما در دسترس بودن مواد شستشوی دست را افزایش داد و انطباق با شستشوی دست را پس از استفاده از توالت بهبود بخشید، اما شستن دست با صابون همچنان نادر بود.
دوام تجهیزات باید برای استقرار در مدارس در مقیاس بهبود یابد.
